scholastyka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Scholastyka

scholastyka (język polski)[edytuj]

nauczenie scholastyki (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hist. filoz. nauka uprawiana na średniowiecznych uniwersytetach; zob. też scholastyka (filozofia) w Wikipedii
(1.2) filoz. teol. spekulacyjny nurt w filozofii i teologii średniowiecznej bazujący na dogmatach wiary
(1.3) filoz. rozumowanie formalistyczne używające spekulacji w oparciu o dogmaty i autorytety

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. i B. lp od: scholastyk
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Z czasem scholastyka zaczęła oznaczać całokształt tego, co wykładano w szkołach i na uniwersytetach[1].
(1.2) Potraktowali scholastykę jako charakterystyczny dla średniowiecza nurt myśli i poddali całościowej krytyce[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) nauka
(1.2) nurt
(1.3) rozumowanie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. scholastyczność ż, scholastyk mos
przym. scholastyczny
przysł. scholastycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. scholasticus[2] < gr. σχολαστικός (skholastikós)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 z Wikipedii
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „scholastyka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.