relokacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

relokacja (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. przemieszczenie, przeniesienie, zmiana miejsca, np. przebywania, pobytu
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kolejną fazą będzie więc relokacja i kierowanie inwestycji w stronę nowych gałęzi, które dadzą impuls do dalszego rozwoju[1].
(1.1) Po masowej akcji osiedlania w połowie 1949 roku na relokację czekało 175 tys. osób[2].
składnia:
kolokacje:
(1.1) relokacja przedsiębiorstwa / populacji / miejsc pracy za granicę / firm / aktywności gospodarczej / uchodźców
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. relokacyjny
czas. relokować
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. re- + lokacja
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zbyszko Chojnicki, Teresa Czyż, Współczesne problemy geografii społeczno-ekonomicznej Polski: praca zbiorowa, UAM, 1992.
  2. Krystyna Slany, Między przymusem a wyborem: kontynentalne i zamorskie emigracje z krajów Europy Środkowo-Wschodniej, 1939-1989 nakładem Uniwersytetu Jagiellońskiego, 1995.