Przejdź do zawartości

prozaik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) liter. pisarz tworzący utwory prozą, najczęściej powieści i nowele
(1.2) przen. rzad. człowiek praktyczny, nie oddający się wyższym porywom[1][2]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Nie wiadomo z daleka, kto nadchodzi z głębi literackich czeluści. Poeta z Petersburga? Prozaik z Wiednia? Scenarzysta z Birmy? Bajkopisarka z Seulu? Maleńki liryk z Japonii? Tym razem jest to dramaturg z Botswany. - ((…)) - mówi[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. proza ż, prozaiczność ż
forma żeńska prozaiczka ż
przym. prozaiczny, prozatorski
przysł. prozaicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „prozaik” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Michał Arct, M. Arcta Słownik ilustrowany języka polskiego, Wydawnictwo M. Arcta w Warszawie, Warszawa 1916.
  3. Tygodnik Powszechny, nr 50, Kraków, 1994 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) liter. prozaik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. próza ż, prozaickosť ż
forma żeńska prozaička ż
przym. prozaický
przysł. prozaicky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
IPA/prozaik/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) liter. prozaik
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. proza ż
przym. prozaičen
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: