plik

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

plik (język polski)[edytuj]

plik (1.1)
wymowa:
IPA[plʲik], AS[plʹik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) pęk papierów (dokumentów, banknotów)
(1.2) inform. zbiór danych stanowiących jedną całość; zob. też plik w Wikipedii
odmiana:
przykłady:
(1.1) Ten plik dokumentów to prace maturalne z języka polskiego - należy je sprawdzić na jutro.
(1.2) Kopie moich najważniejszych plików nagrałem na płytkę CD.
składnia:
(1.1) plik + D.
kolokacje:
(1.1) plik papierów / dokumentów / banknotów / kartek / …
(1.2) plik tekstowy / graficzny / … • system plików
synonimy:
(1.1) sterta, pęk
(1.2) dokument, dane
antonimy:
(1.2) katalog, folder
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. pliczek m
przym. plikowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. plicafałda[1]
(1.2) od (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Hasło „plik” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

plik (esperanto (morfem))[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) kołtun
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. pliko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: