padalec

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

padalec (język polski)[edytuj]

padalec (1.1)
wymowa:
IPA[paˈdalɛʦ̑], AS[padalec]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) zool. Anguis[1], rodzaj beznogiej jaszczurki; zob. też padalec w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskoosobowy

(2.1) przen. pot. pogard. osoba podła, której postępowanie wzbudza odrazę
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) padalec zwyczajny, jaszczurka
(2.1) gad, bydlę, gnida, łajdak, łachudra, łotr, kanalia, menda, plugawiec, skurczybyk, sobaka, swołocz, szubrawiec, szuja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
mała jak palec, a zła jak padalec
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Płazy i gady
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Anguis” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.