płaczka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

płaczka (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈpwaʧ̑ka], AS[pu̯ačka] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kobieta zajmująca się płakaniem na uroczystościach
(1.2) kobieta płacząca z byle powodu

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D., B. lp zob. płaczek
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Na posadzce osypanej popiołem zasiadały płaczki i szarpiąc sobie włosy, drapiąc twarze opłakiwały zmarłego. (B. Prus „Faraon”)
(1.2) Ta Ania z czwartej klasy to straszna płaczka, leje łzy z powodu każdej trói.
składnia:
kolokacje:
(1.1) płaczka pogrzebowa / weselna
synonimy:
(1.2) beksa
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. płaksa mos/ż, płaczliwość ż, płacz
czas. płakać, opłakać, opłakiwać
przym. płaczliwy
przysł. płaczliwie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: