Ania

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Ania (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈãɲa], AS[ãńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.-ni… ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie zdrobn. Anna
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Ania ma kota. To kot Ani.
(1.1) Kupiłem Ani bukiecik fiołków.
(1.1) Nie chciałam jednak, Aniu, aby mię uważał za trzpiotkę[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) Anna, Anusia, Anula, Anulka, Anuś
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Anuś ż, Anusia ż, Anulka ż, Anula ż, Andzia ż, Ana ż, Anna ż, Anka ż, Nula ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. Anna
uwagi:
(1.1) por. Hania; zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: Anna
źródła:
  1. Lucy Maud Montgomery: Ania z Wyspy (tłum. Marceli Tarnowski).