ołów
Wygląd
ołów (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. pierwiastek chemiczny o symbolu Pb i liczbie atomowej 82; zob. też ołów w Wikipedii
- (1.2) peryfr. pocisk wystrzeliwany z broni strzeleckiej
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik ołów dopełniacz ołowiu celownik ołowiowi biernik ołów narzędnik ołowiem miejscownik ołowiu wołacz ołowiu
- przykłady:
- (1.1) Jakie właściwości chemiczne ma ołów?
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ołowica ż, ołowian m, ołowin m, ołowianka ż, ołówek m, ołóweczek m
- przym. ołowiowy, ołowiany
- związki frazeologiczne:
- ciężki jak ołów • poczęstować ołowiem
- etymologia:
- prasł. *olovo, dalsze pochodzenie niejasne, nie można wykluczyć związku z przymiotnikami oznaczającymi kolory (swn. elo → żółty, łac. albus → biały), ale nie dałoby się wówczas objaśnić budowy słowotwórczej wyrazu[1]
- por. dłuż. wołoj, głuż. wołoj, czes. olovo, chorw. olovo → ołów, ros. олово → cyna
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) lead
- arabski: (1.1) رصاص
- baskijski: (1.1) berun
- białoruski: (1.1) свінец m; (1.2) свінец m
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) волава ż
- bułgarski: (1.1) олово n
- chorwacki: (1.1) olovo n
- czeski: (1.1) olovo
- dolnołużycki: (1.1) wołoj m
- duński: (1.1) bly n; (1.2) bly n
- esperanto: (1.1) plumbo
- francuski: (1.1) plomb
- górnołużycki: (1.1) wołoj m
- grenlandzki: (1.1) aqerloq
- hiszpański: (1.1) plomo m
- interlingua: (1.1) plumbo
- islandzki: (1.1) blý n
- kataloński: (1.1) plom m
- litewski: (1.1) švinas m
- łaciński: (1.1) plumbum n
- niemiecki: (1.1) Blei n
- norweski (bokmål): (1.1) bly n; (1.2) bly n
- norweski (nynorsk): (1.1) bly n; (1.2) bly n
- nowogrecki: (1.1) μόλυβδος m
- nowopruski: (1.1) alwas m
- portugalski: (1.1) chumbo m
- rosyjski: (1.1) свинец m; (1.2) свинец m
- starogrecki: (1.1) μόλυβδος m
- ukraiński: (1.1) свинець m; (1.2) свинець m
- węgierski: (1.1) ólom
- wilamowski: (1.1) błaej n, błȧj n, błaj n
- włoski: (1.1) piombo m
- źródła:
- ↑ Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.