pocisk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pocisk (język polski)[edytuj]

pociski (1.1)
wymowa:
IPA[ˈpɔʨ̑isk], AS[poćisk], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przedmiot miotany z broni miotającej lub wyrzutni mający razić cel lub wykonać inne zadanie, np. zadymić, oświetlić pole walki; zob. też pocisk w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Pociski wylatywały z broni z dużą prędkością.
składnia:
kolokacje:
(1.1) pocisk rakietowy / strzelecki / artyleryjski / manewrujący
synonimy:
(1.1) peryfr. ołów
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) strzała, bełt, rakieta, torpeda
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ciskanie n, pociskanie n, ciśnięcie n
czas. ciskać ndk., pociskać ndk., pocisnąć dk., cisnąć ndk./dk.
przym. pociskowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) por. nabój • bomba
tłumaczenia:
źródła: