nieobyczajny wybryk

nieobyczajny wybryk (język polski)

wymowa:

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) praw. czyn naruszający dobre obyczaje, bezwstydne zachowanie wywołujące publiczne zgorszenie

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	nieobyczajny wybryk	nieobyczajne wybryki
dopełniacz	nieobyczajnego wybryku	nieobyczajnych wybryków
celownik	nieobyczajnemu wybrykowi	nieobyczajnym wybrykom
biernik	nieobyczajny wybryk	nieobyczajne wybryki
narzędnik	nieobyczajnym wybrykiem	nieobyczajnymi wybrykami
miejscownik	nieobyczajnym wybryku	nieobyczajnych wybrykach
wołacz	nieobyczajny wybryku	nieobyczajne wybryki

przykłady:

(1.1) Dwie kobiety nie poddały się postępowaniu mandatowemu za opalanie się topless na kąpielisku miejskim. Sąd pierwszej instancji uznał, że dopuściły się one nieobyczajnego wybryku.

składnia:

kolokacje:

(1.1) dopuścić się nieobyczajnego wybryku

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: