mszał

mszał (język polski)

otwarty mszał (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. najważniejsza księga liturgiczna w Kościele katolickim obrządku rzymskiego, zawierająca teksty stałych i zmiennych części mszy świętej; zob. też Mszał Rzymski w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	mszał	mszały
dopełniacz	mszału	mszałów
celownik	mszałowi	mszałom
biernik	mszał	mszały
narzędnik	mszałem	mszałami
miejscownik	mszale	mszałach
wołacz	mszale	mszały

przykłady:

(1.1) Ceremoniarz znalazł odpowiedni formularz w mszale i założył go czerwoną wstążką.

(1.1) Kościół zaleca wiernym świeckim, by korzystali ze specjalnych wydań mszału połączonego z lekcjonarzem, w mniejszym, wygodnym formacie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) mszał rzymski

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) księga

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. meszne n, msza ż

zdrobn. mszalik mrz

przym. mszalny, mszałowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Indeks terminów religijnych

por. menaion

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) missal
• aragoński: (1.1) misal m
• baskijski: (1.1) meza-liburu, misal
• białoruski: (1.1) імшал m, мшал m, місал m
• bułgarski: (1.1) мисал m
• czeski: (1.1) misál m
• esperanto: (1.1) misalo
• francuski: (1.1) missel m
• hiszpański: (1.1) misal m
• niderlandzki: (1.1) missaal, misboek n
• niemiecki: (1.1) Messbuch n
• nowogrecki: (1.1) λειτουργικόν n
• słowacki: (1.1) misál m
• ukraiński: (1.1) міссал m
• węgierski: (1.1) misekönyv, misszálé
• wilamowski: (1.1) massbuh n, massbu̇h n, maosbüch n
• włoski: (1.1) messale m

źródła: