kutnianin
kutnianin (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Kutna[1]
- (1.2) osoba pochodząca z Kutna, urodzona w Kutnie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kutnianin kutnianie dopełniacz kutnianina kutnian celownik kutnianinowi kutnianom biernik kutnianina kutnian narzędnik kutnianinem kutnianami miejscownik kutnianinie kutnianach wołacz kutnianinie kutnianie depr. M. i W. lm: (te) kutniany[2]
- przykłady:
- (1.1) Awarię naprawiono, ale kutnianin domagał się odszkodowania, gdyż przez cały czas płacił abonament[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) wybitny / znany kutnianin • szanowni / drodzy kutnianie!
- (1.2) rodowity kutnianin • kutnianin z krwi i kości / z urodzenia / z dziada pradziada
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mieszkaniec
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi piszemy małą literą[4].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „kutnianin” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Hasło „kutnianin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ (kt), Śladem naszych publikacji, „Dziennik Łódzki”, 2006-07-08, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Hasło „Nazwy mieszkańców miast, osiedli i wsi” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
