kozetka

kozetka (język polski)

kozetka (1.1)

wymowa:

IPA: [kɔˈzɛtka], AS: [kozetka] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wąski mebel bez oparcia, przeznaczony do leżenia

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kozetka	kozetki
dopełniacz	kozetki	kozetek
celownik	kozetce	kozetkom
biernik	kozetkę	kozetki
narzędnik	kozetką	kozetkami
miejscownik	kozetce	kozetkach
wołacz	kozetko	kozetki

przykłady:

(1.1) Otuliła się w wytarte futro, umieściła się wygodniej na kozetce i powróciła do książki.

(1.1) Podchodzę do kozetki i układam się wygodnie. Zamykam oczy, ale natychmiast otwieram je na powrót, bo doznaję nieprzyjemnego uczucia zapadania się, zupełnie jak po dużej dawce alkoholu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) reg. (Poznań) leżanka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kozetkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) ros. козетка < franc. causette < franc. causer → gawędzić, rozmawiać

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: