kotny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kotny (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) wet. zootechn. o niektórych samicach zwierząt: będący w ciąży, spodziewający się potomstwa
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nasza kotka jest kotna, wkrótce będzie miała młode.
(1.1) Nie wiem po czym poznać, że gupik jest kotny.
(1.1) W małżeństwie jak się pokłócą, będzie tam albo psie złe, albo diabeł kotny.[1]
(1.1) Gdyby nie to, że był kocur, nie kocica, można by pomyśleć, że kotny i kocięta go tak rozepchały.[2]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ciężarny, brzemienny, w ciąży
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. okocenie n, kot mos/mzw
czas. kocić się ndk., okocić się dk., wykocić się dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kocić + -ny
uwagi:
(1.1) zobacz też: cielnyszczennyźrebny
tłumaczenia:
źródła:
  1. Julian Krzyżanowski (red.) Nowa księga przysłów i wyrażeń przysłowiowych polskich, t. 2, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1969–1978
  2. Czesław Dziekanowski Życie w śmierci, Semper, Warszawa 1995, ISBN 8385810587, s. 124