brzemienny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

brzemienny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[bʒɛ̃ˈmʲjɛ̃nːɨ], AS[bžẽmʹi ̯•ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.gemin.i → j  ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) (tylko ż) książk. o kobiecie: ciężarna
(1.2) książk. obfitujący w skutki lub możliwości, ważący na przyszłych wydarzeniach
(1.3) poet. obciążony
odmiana:
(1.2-3)
przykłady:
(1.1) Nikogo nie nęciła perspektywa ożenku z brzemienną panną.
(1.2) Była to decyzja brzemienna w konsekwencje.
(1.3) Bo każda chmura inna: na przykład jesienna / Pełźnie jak żółw leniwa, ulewą brzemienna.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ciężarny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. brzemienna ż, brzemię n, brzemienność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: