kobietka

kobietka (język polski)

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) szczupła i drobna kobieta

(1.2) pieszcz. z sympatią o kobiecie

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kobietka	kobietki
dopełniacz	kobietki	kobietek
celownik	kobietce	kobietkom
biernik	kobietkę	kobietki
narzędnik	kobietką	kobietkami
miejscownik	kobietce	kobietkach
wołacz	kobietko	kobietki

przykłady:

(1.1) Aleją parkową szła drobniutka kobietka z niesfornym jamnikiem.

(1.2) Z Baśki fajna kobietka, chociaż już jej stuknęła czterdziecha.

składnia:

kolokacje:

(1.1) bezbronna / mała kobietka

(1.2) przemiła / słodka kobietka

synonimy:

(1.2) kobieta; pot. kobitka

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) kobieta

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kobieta ż, kobiecość ż, kobieciarstwo n, kobieciarz mos, kobieciątko n, kobiecina ż, kobiecinka ż, kobiecisko n, kobieton mzw

przym. kobiecy

przysł. kobieco, po kobiecemu

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. kobieta + -ka

uwagi:

tłumaczenia:

• ukraiński: (1.2) жіночка ż (žìnočka)
• włoski: (1.2) donnina ż

źródła: