klin
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
Spis treści
klin (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) fiz. maszyna prosta, o kształcie trójkąta; zob. też klin w Wikipedii
- (1.2) kształt tej maszyny
- (1.3) wojsk. rodzaj szyku bojowego
- (1.4) pot. kieliszek alkoholu pity jako lekarstwo na kaca
- (1.5) kawałek tkaniny w kształcie trójkąta
- (1.6) reg. śl. fartuch[1]
- odmiana:
- (1.1) [2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik klin kliny dopełniacz klina klinów celownik klinowi klinom biernik klin kliny narzędnik klinem klinami miejscownik klinie klinach wołacz klinie kliny
- przykłady:
- (1.1) Nóż jest rodzajem klina.
- (1.2) Ten materiał w kliny jest bardzo ładny.
- (1.3) Samoloty leciały klinem.
- (1.4) Może wypijemy klina na kaca?
- składnia:
- (1.3) klin + D.
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kliniec m, klinowanie n, zaklinowanie n
- czas. zaklinować ndk., zaklinować dk.
- przym. klinowy, klinowaty
- związki frazeologiczne:
- Zielony Klin • wbić komuś klin • klin klinem
- etymologia:
- uwagi:
- pot. B. lp. klina
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) wedge; (1.2) wedge, vee formation
- arabski: (1.1) إسفين
- baskijski: (1.1) ziri
- duński: (1.1) kile w
- esperanto: (1.1) kojno, kejlo; (1.2) kojno, kejlo
- hiszpański: (1.1) cuña ż, calce m; (1.2) prisma m; (1.3) formación en cuña ż; (1.5) nesga ż
- niemiecki: (1.1) Keil m, Zwickel m; (1.2) Keil m, Zwickel m
- ukraiński: (1.1) клин m
- wilamowski: (1.1) kaeił m, kȧjł m, kajł m; (1.2) kaeił m, kȧjł m, kajł m; (1.4) kaeił m, kȧjł m, kajł m
- źródła:
klin (esperanto (morfem))[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- czas. klini, kliniĝi, alklini, deklini, dekliniĝi, elklini, forklini, adorkliniĝi
- rzecz. dekliniĝo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
klin (język kaszubski)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w papierowych słownikach. Jeśli znasz kaszubski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
klin (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) klin
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
klin (tok pisin)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) czysty
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w papierowych słownikach. Jeśli znasz tok pisin, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.
klin (język wilamowski)[edytuj]
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- klīn
- wymowa:
- wymowa
- znaczenia:
przymiotnik
- przykłady:
- (1.1)
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) grus
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, s. 295, Kraków, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, 1909.
