Keil

Keil (język niemiecki)

ein Keil (1.1)

wymowa:

lp IPA: [kaɪ̯l] lm IPA: [ˈkaɪ̯lə]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) klin

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	der Keil	die Keile
dopełniacz	des Keiles des Keils	der Keile
celownik	dem Keil	den Keilen
biernik	den Keil	die Keile

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. Keilen n

czas. keilen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: