клін

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

клін (język białoruski)[edytuj]

клін (1.1)
transliteracja:
klìn
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) techn. klin[1]
(1.2) kraw. klin[2]
(1.3) wojsk. klin
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) дубовы клінdębowy klin
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. клінаваць ndk., закліноўваць ndk., заклінаваць dk.
przym. клінавы, клінаваты
przysł. клінам
związki frazeologiczne:
забіць клінзагнаць клін
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „klin” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 231.
  2. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „клін” w: Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, www.skarnik.by.

клін (język białoruski (taraszkiewica))[edytuj]

клін (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
transliteracja:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) klin
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: