Przejdź do zawartości

katolicyzm

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

katolicyzm (język polski)

[edytuj]
wymowa:
IPA[ˌkatɔˈlʲit͡sɨsm̥], AS[katolʹicysm̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) rel. trynitarne wyznanie chrześcijańskie, mające system dogmatyczno-doktrynalny oparty na Biblii i tradycji, uznające siedem sakramentów, autorytet Kościoła oraz kult maryjny i świętych; zob. też katolicyzm w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm[1],
przykłady:
(1.1) Procentowo najwięcej wyznawców katolicyzmu mieszka w Europie i Ameryce Południowej.
(1.1) Katolicyzm to największy odłam chrześcijaństwa.
składnia:
kolokacje:
(1.1) wyznawać katolicyzm • nawracać na katolicyzm • nawrócić się na katolicyzm
synonimy:
(1.1) przest. iron. papizm
antonimy:
(1.1) antykatolicyzm
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.1) chrześcijaństwo
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. katolik m, katoliczka ż, katol mos, katolicyzowanie n
przym. katolicki, katolski
przysł. katolicko, katolsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. catholĭcus < gr. καθολικός (katholikós) → powszechny[3]
uwagi:
(1.1) główny podział katolicyzmu: Kościół katolickistarokatolicyzm
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „katolicyzm” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
  3. Leksykon religioznawczy, Wydawnictwo Współczesne, Warszawa 1998, s. 109.