goleń

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

goleń (język polski)[edytuj]

goleń (1.1)
goleń (1.2)
wymowa:
IPA[ˈɡɔlɛ̃ɲ], AS[golẽń], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. część nogi człowieka (lub tylnej kończyny zwierzęcia) znajdująca się między kolanem a stopą; zob. też goleń w Wikipedii
(1.2) lotn. część podwozia samolotu, która łączy kadłub z wózkiem

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) reg.[1] gw. goleń (1.1)

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) D. lm od: golenie
odmiana:
(1.1-2)[2]
(2.1)[2]
przykłady:
(1.1) Tylną częścią goleni jest łydka.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) podudzie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) łydka
wyrazy pokrewne:
rzecz. golonka ż, goloneczka ż
przym. goleniowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *golenьkość bez mięśni, goła
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała
tłumaczenia:
źródła:
  1. Halina Karaś, Typy i przykłady regionalizmów [w:] Dialekty i gwary polskie. Kompendium internetowe, Zakład Historii Języka Polskiego i Dialektologii UW, 31 grudnia 2010 [dostęp 2021-03-27].
  2. 2,0 2,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „goleń” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.