fortigo

fortigo (esperanto)

morfologia:

fort•ig•o

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) wzmocnienie, umocnienie, zasilenie

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	fortigo	fortigoj
akuzativo	fortigon	fortigojn

przykłady:

(1.1) Kaj tial li provis eldoni en Amsterdamo ankaŭ librojn ĉeĥajn, kiuj alportas fortigon al la forlasitaj familioj kaj unuopuloj kaj li pensis ĉe tio pri tiuj, kiuj restis en la hejmlando kvazaŭ en arestejo, en Bohemio, Moravio, Supra Silezio, Slovakio. → I dlatego próbował wydawać w Amsterdamie także czeskie książki, które przynoszą wzmocnienie opuszczonym rodzinom i pojedynczym osobom, a myślał przy tym o tych, którzy pozostali w ojczyźnie niby w areszcie, w Czechach, na Morawach, Górnym Śląsku, w Słowacji.

(1.1) Koncerne la fortigon de la centra povo, la reformo proponis la plilongigon de la prezidanta mandato de ses al sep jaroj kaj ŝanĝis la maleblecon plenumi pli ol du. → Odnośnie wzmocnienia władzy centralnej, reforma zaproponowała przedłużenie prezydenckiego mandatu z sześciu do siedmiu lat i zmieniła niemożliwość pełnienia go więcej niż dwa razy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) fortigo de la streĉiteco → wzmocnienie napięcia • fortigo de la frataro → umocnienie braterstwa • fortigo de la imunsistemo → wzmocnienie układu odpornościowego

synonimy:

antonimy:

(1.1) malfortigo

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. malfortigo, forto, plifortigo

czas. fortigi

przym. fortiga

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: