cukier puder

cukier puder (język polski)

cukier puder (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈʦ̑ucɛr ˈpudɛr], AS: [cuḱer puder], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) spoż. sproszkowany cukier spożywczy, powstały w wyniku procesu rozdrabniania kryształków; zob. też cukier puder w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek zgody; blm;

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	cukier puder
dopełniacz	cukru pudru
celownik	cukrowi pudrowi
biernik	cukier puder
narzędnik	cukrem pudrem
miejscownik	cukrze pudrze
wołacz	cukrze pudrze

przykłady:

(1.1) Po upieczeniu trzeba pozwolić babie odpocząć w formie przez 15 minut, następnie wyłożyć na talerz i posypać cukrem pudrem lub polukrować polewą cytrynową, rumową czy arakową.

składnia:

kolokacje:

(1.1) posypać cukrem pudrem • kupić cukier puder • ciasto / faworki / gofry / pączki z cukrem pudrem

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) icing sugar
• duński: (1.1) melis w, flormelis w, florsukker n
• esperanto: (1.1) pulvorsukero
• fiński: (1.1) tomusokeri
• francuski: (1.1) sucre glace m
• hiszpański: (1.1) azúcar en polvo m/ż, azúcar glas m/ż, azúcar glasé m/ż
• niemiecki: (1.1) Puderzucker m
• nowogrecki: (1.1) ζάχαρη σε σκόνη ż, ζάχαρη άχνη ż
• rosyjski: (1.1) сахарная пудра ż
• szwedzki: (1.1) florsocker n, pudersocker n
• wilamowski: (1.1) małcökker m, māłcökker m, maołcöker m, małcöker m
• włoski: (1.1) zucchero a velo m

źródła: