pozwolić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

pozwolić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[pɔˈzvɔlʲiʨ̑], AS[pozvolʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. pozwalać)

(1.1) zob. pozwalać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) - Nie możemy pozwolić na dalszą sowietyzację - oświadczyła któregoś dnia[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński i Zaolzie) niechać
antonimy:
(1.1) zabronić
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pozwalanie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: pozwalać
źródła:
  1. Jerzy Stawiński, Piszczyk, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.