ciura
Wygląd
ciura (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) hist. wojsk. w dawnych polskich formacjach wojskowych członek czeladzi obozowej[1], nie zaliczany do składu bojowego sługa, pachołek, luzak wojskowy[2]
- (1.2) przest. pejor. człowiek o podrzędnej wartości, lekceważony, na niższym stanowisku[3]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ciura ciury dopełniacz ciury ciurów[1] celownik ciurze[1] ciurom biernik ciurę ciurów narzędnik ciurą ciurami miejscownik ciurze[1] ciurach wołacz ciuro ciury
- przykłady:
- (1.1) Lecz nagle jakiś ciura wali go łomem w ciemię; rozwala i hełm, i łom, i zwala z rumaka na ziemię[4].
- (1.2) Był z niego naprawdę dobry towarzysz wędrówki i rzetelny pomocnik, nie jakiś ciura.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- 1 2 3 4
Hasło „ciura” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Wojsko, wojna, broń. Leksykon PWN, red. Marcin Kamler, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001, ISBN 83-01-13506-9, s. 67.
- ↑
Hasło „ciura” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Jacek Kowalski, Pieśń o bitwie pod Mozgawą