ciąć

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ciąć (język polski)[edytuj]

cieśla tnie (1.1) deski
mężczyzna tnie (1.1) metal
wymowa:
IPA[ʨ̑ɔ̇̃ɲʨ̑], AS[ćo̊̃ńć], zjawiska fonetyczne: zmięk.podw. art.nazal.asynch. ą  ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) dzielić na części ostrym narzędziem

czasownik nieprzechodni niedokonany

(2.1) pot. żądlić

czasownik zwrotny niedokonany ciąć się

(3.1) slang. kaleczyć się umyślnie
odmiana:
(1.1, 2.1) koniugacja Xc
(3.1) koniugacja Xc
przykłady:
(1.1) Laserem można ciąć diament.
(2.1) Osy cięły na łące, więc poszliśmy na spacer do lasu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) reg. pozn. bzybzać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. cięcie n, ścięcie n, przecinka ż, odcinek m, ścinek m, wycinanka ż, nacinanie n
czas. uciąć, ucinać, naciąć, nacinać, przeciąć, przecinać, rozciąć, rozcinać, wyciąć, wycinać, zaciąć, zacinać, dociąć, docinać, odciąć, odcinać, pociąć, ściąć, ścinać, przycinać, wcinać, przyciąć
przym. cięty
związki frazeologiczne:
ciąć koszty
etymologia:
prasł. *tęti, prasł. *tьnǫ[1]
uwagi:
mówiąc o jedzeniu najczęściej używa się kroić
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ciąć” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.