klippa

klippa (język szwedzki)

klippa (1.1)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) geogr. klif

czasownik przechodni

(2.1) ciąć, wycinać, obcinać

czasownik zwrotny klippa sig

(3.1) ostrzyc się

odmiana:

(1.1) lp en klippa, klippan; lm klippor, klipporna

(2-3) att klippa, klipper, klippte, klippt, klipp!, pres. part. klippande, perf. part. klippt

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

(2-3) rzecz. klipp, klippande, klippning

(1.1) przym. klippig

związki frazeologiczne:

czasownik frazowy klippa av • klippa bort • klippa ihop • klippa in • klippa ner • klippa sönder • klippa till • klippa upp • klippa ut

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: geografia w języku szwedzkim

źródła: