brzmienie
Wygląd
brzmienie (język polski)
[edytuj]- wymowa:
- IPA: [ˈbʒmʲjɛ̇̃ɲɛ], AS: [bžmʹi ̯ė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zespół cech dźwiękowych danego instrumentu, sprzętu lub głosu
- (1.2) określona postać słowna, określona treść lub myśl zawarta w tekście[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik brzmienie brzmienia dopełniacz brzmienia brzmień celownik brzmieniu brzmieniom biernik brzmienie brzmienia narzędnik brzmieniem brzmieniami miejscownik brzmieniu brzmieniach wołacz brzmienie brzmienia
- składnia:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. brzmiącość ż, brzmieniowość ż, współbrzmienie n
- czas. rozbrzmieć, brzmieć ndk.
- przym. brzmieniowy
- przysł. brzmieniowo
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- afrykanerski: (1.1) klank
- albański: (1.1) tingull
- angielski: (1.1) sound
- arabski: (1.1) صوت
- azerski: (1.1) səs
- baskijski: (1.1) soinu
- bengalski: (1.1) শব্দ (śabda)
- białoruski: (1.1) гук m, гучанне n
- bułgarski: (1.1) звук m
- chiński standardowy: (1.1) uproszcz. 声音 / trad. 聲音 (shēngyīn)
- chorwacki: (1.1) zvuk
- czeski: (1.1) zvuk m; (1.2) znění n
- duński: (1.1) lyd w
- esperanto: (1.1) tono
- estoński: (1.1) heli
- fiński: (1.1) ääni
- francuski: (1.1) son m
- galicyjski: (1.1) son
- gruziński: (1.1) ხმის (khmis)
- gudźarati: (1.1) અવાજ (avāja)
- haitański: (1.1) son
- hebrajski: (1.1) קול
- hindi: (1.1) ध्वनि (dhvani)
- hiszpański: (1.1) sonido m
- indonezyjski: (1.1) suara
- irlandzki: (1.1) fuaim
- islandzki: (1.1) hljóð
- japoński: (1.1) サウンド (saundo)
- kannada: (1.1) ಧ್ವನಿ (dhvani)
- kaszubski: (1.1) klãk m
- kataloński: (1.1) so
- koreański: (1.1) 소리 (sori)
- litewski: (1.1) garsas m
- łaciński: (1.1) sonus m
- łotewski: (1.1) skaņa ż
- macedoński: (1.1) звук
- malajski: (1.1) bunyi
- maltański: (1.1) ħoss
- niderlandzki: (1.1) geluid
- niemiecki: (1.1) Klang m
- norweski (bokmål): (1.1) lyd m
- norweski (nynorsk): (1.1) lyd m, ljod m
- nowogrecki: (1.1) ήχος (í̱chos)
- ormiański: (1.1) ձայն (dzayn)
- perski: (1.1) صدا
- portugalski: (1.1) som m
- rosyjski: (1.1) звук m
- rumuński: (1.1) sunet n
- serbski: (1.1) звук m
- słowacki: (1.1) zvuk m
- słoweński: (1.1) zvok
- suahili: (1.1) sauti
- szwedzki: (1.1) ljud
- tagalski: (1.1) tunog
- tajski: (1.1) เสียง (seīyng)
- tamilski: (1.1) ஒலி (oli)
- telugu: (1.1) ధ్వని (dhvani)
- turecki: (1.1) ses
- ukraiński: (1.1) звук m
- urdu: (1.1) آواز
- walijski: (1.1) gadarn
- węgierski: (1.1) hang
- wietnamski: (1.1) âm thanh
- włoski: (1.1) suono m
- źródła:
- ↑ Hasło „brzmieć” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.