bescheiden

bescheiden (język niderlandzki)

wymowa:

IPA: /bə'sxɛj(d)ə/

​ ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) skromny

(1.2) niewielki

przysłówek

(2.1) skromnie

(2.2) niewiele

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bescheiden (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [bəˈʃaɪ̯dən] wymowa austriacka IPA: [bəˈʃaɪ̯dənɐ] IPA: [bəˈʃaɪ̯dənstn̩]

​

znaczenia:

czasownik mocny, nierozdzielnie złożony

(1.1) zadowalać się, zadowolić się

(1.2) przypadać w udziale, przypaść w udziale

(1.3) biur. rozstrzygać, rozstrzygnąć

(1.4) biur. wzywać, wezwać

przymiotnik

(2.1) skromny, pokorny

(2.2) prosty, skromny, niewyrafinowany, surowy

(2.3) skromny, ubogi

odmiana:

(1.1-4) bescheid|en (bescheidet), beschied, beschieden (haben)

(2.1-3)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der bescheidene ein bescheidener bescheidener	die bescheidene eine bescheidene bescheidene	das bescheidene ein bescheidenes bescheidenes	die bescheidenen bescheidenen bescheidene
Gen.	słaba mieszana mocna	des bescheidenen eines bescheidenen bescheidenen	der bescheidenen einer bescheidenen bescheidener	des bescheidenen eines bescheidenen bescheidenen	der bescheidenen bescheidenen bescheidener
Dat.	słaba mieszana mocna	dem bescheidenen einem bescheidenen bescheidenem	der bescheidenen einer bescheidenen bescheidener	dem bescheidenen einem bescheidenen bescheidenem	den bescheidenen bescheidenen bescheidenen
Akk.	słaba mieszana mocna	den bescheidenen einen bescheidenen bescheidenen	die bescheidene eine bescheidene bescheidene	das bescheidene ein bescheidenes bescheidenes	die bescheidenen bescheidenen bescheidene
stopień wyższy (Komparativ) bescheidener- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der bescheidenere ein bescheidenerer bescheidenerer die bescheidenere eine bescheidenere bescheidenere das bescheidenere ein bescheideneres bescheideneres die bescheideneren bescheideneren bescheidenere Gen. słaba mieszana mocna des bescheideneren eines bescheideneren bescheideneren der bescheideneren einer bescheideneren bescheidenerer des bescheideneren eines bescheideneren bescheideneren der bescheideneren bescheideneren bescheidenerer Dat. słaba mieszana mocna dem bescheideneren einem bescheideneren bescheidenerem der bescheideneren einer bescheideneren bescheidenerer dem bescheideneren einem bescheideneren bescheidenerem den bescheideneren bescheideneren bescheideneren Akk. słaba mieszana mocna den bescheideneren einen bescheideneren bescheideneren die bescheidenere eine bescheidenere bescheidenere das bescheidenere ein bescheideneres bescheideneres die bescheideneren bescheideneren bescheidenere
stopień najwyższy (Superlativ) bescheidenst- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der bescheidenste ein bescheidenster bescheidenster die bescheidenste eine bescheidenste bescheidenste das bescheidenste ein bescheidenstes bescheidenstes die bescheidensten bescheidensten bescheidenste Gen. słaba mieszana mocna des bescheidensten eines bescheidensten bescheidensten der bescheidensten einer bescheidensten bescheidenster des bescheidensten eines bescheidensten bescheidensten der bescheidensten bescheidensten bescheidenster Dat. słaba mieszana mocna dem bescheidensten einem bescheidensten bescheidenstem der bescheidensten einer bescheidensten bescheidenster dem bescheidensten einem bescheidensten bescheidenstem den bescheidensten bescheidensten bescheidensten Akk. słaba mieszana mocna den bescheidensten einen bescheidensten bescheidensten die bescheidenste eine bescheidenste bescheidenste das bescheidenste ein bescheidenstes bescheidenstes die bescheidensten bescheidensten bescheidenste

przykłady:

(2.3) Spät am Abend bereitete die Mutter eine bescheidene Mahlzeit für die ganze Familie vor. → Późnym wieczorem matka przygotowała skromny posiłek dla całej rodziny.

składnia:

(1.1) sich bescheiden

kolokacje:

synonimy:

(2.1) genügsam

(2.2) einfach

(2.3) armselig, karg, miserabel

antonimy:

(2.1) hochmütig, überheblich, arrogant

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Bescheiden n, Bescheidenheit ż, Bescheid m, Bescheidung ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: scheiden • abscheiden • ausscheiden • bescheiden • dahinscheiden • hinscheiden • unterscheiden • verscheiden

źródła: