basetla

basetla (język polski)

wymowa:

IPA: [baˈsɛtla], AS: [basetla]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. rodzaj smyczkowego instrumentu ludowego; zob. też basetla w Wikipedii

(1.2) daw. wiolonczela

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	basetla	basetle
dopełniacz	basetli	basetli
celownik	basetli	basetlom
biernik	basetlę	basetle
narzędnik	basetlą	basetlami
miejscownik	basetli	basetlach
wołacz	basetlo	basetle

przykłady:

(1.1) Na przodzie orszaku smyczki dotąd w powietrzu sterczące na struny opadły; z dźwiękami skrzypiec i basetli wygrywających marsza zmieszał się turkot kół i tętent koni.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. basetlista m

związki frazeologiczne:

znać się jak osioł na basetli

etymologia:

daw. niem. Bassettel z wł. bassetto jako zdrobn. od wł. basso („niski, głęboki”) z p.łac. bassus („niski”)

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Instrumenty muzyczne

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) basolia
• białoruski: (1.1) басэтля ż
• bułgarski: (1.1) басетля ż
• kaszubski: (1.1) bas m, kontrabas m
• rosyjski: (1.1) басетля ż
• ukraiński: (1.1) басоля ż

źródła: