orszak

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

orszak (język polski)[edytuj]

konny orszak (1.1) królowej
wymowa:
IPA[ˈɔrʃak], AS[oršak]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) grupa ludzi uroczyście towarzyszących komuś[1]
(1.2) daw. gromada, tłum, oddział[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Orszak weselny już oczekiwał pana młodego, z orkiestrą złożoną z skrzypiec, flecika i tamburyna[2]
składnia:
(1.1) orszak + D. • orszak + przym.
kolokacje:
(1.1) orszak królewski / weselny / żałobny • orszak króla / królowej / żałobników
synonimy:
(1.1) asysta, świta, poczet
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) kondukt
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. orszaczek m
przym. orszakowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
prawdop. węg. országpaństwo[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „orszak” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. K. Junosza: Łaciarz
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „orszak” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.