Przejdź do zawartości

artykulacja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

artykulacja (język polski)

[edytuj]
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) fonet. ruchy narządów mowy podczas wymawianie głoski i samo wymawianie głoski; zob. też artykulacja (fonetyka) w Wikipedii
(1.2) stomat. sposób schodzenia się zębów przy zwieraniu szczęk
(1.3) muz. sposób wydobywania dźwięków; zob. też artykulacja (muzyka) w Wikipedii
(1.4) muz. wyraźne i czyste wykonywanie dźwięków w śpiewie koloraturowym
(1.5) sposób głoszenia poglądów lub opinii
(1.6) archit. rozbicie płaszczyzny na poszczególne części za pomocą motywów architektonicznych
odmiana:
(1.1-6)
przykłady:
(1.1) Zastosowali trzy rodzaje ideogramów różniące się długością artykulacji: nazwy jednosylabowe, słowa dwusylabowe i idiomy czterosylabowe[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) artykułowanie, dykcja, werbalizacja, wokalizacja, wymawianie, wymowa
(1.5) ekspresja, eksterioryzacja, formułowanie, uzewnętrznianie, wyrażanie
(1.6) rozczłonkowanie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. artykulacyjny
czas. artykułować
rzecz. artykuł mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. articulatiorozczłonkowanie
uwagi:
zob. też artykulacja w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „artykulacja” w: Marcin Woliński, Zygmunt Saloni, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego, wyd. IV, Warszawa 2020.
  2. Maria Jagodzińska, Psychologia pamięci. Badania, teorie, zastosowania, 2008, Narodowy Korpus Języka Polskiego.