głosić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

głosić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈɡwɔɕiʨ̑], AS[gu̯ośić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) ogłaszać, oznajmiać np. wiadomość, rozgłaszać, upowszechniać np. idee, hasła[1]
(1.2) podn. wygłaszać np. przemówienie, kazanie
(1.3) łow. o psie myśliwskim: szczekać, dając sygnał o znalezieniu tropu[1]
odmiana:
(1.1-3) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Bardziej oficjalna wersja głosi, że Marka Piwowskiego zafascynowałPopiół i diamentAndrzeja Wajdy[2].
(1.2) Ksiądz co niedzielę głosi nowe kazanie.
składnia:
kolokacje:
(1.2) głosić kazanie
synonimy:
(1.1) ogłaszać, obwieszczać, oznajmiać, rozgłaszać, upowszechniać, propagować
(1.2) wygłaszać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. głoszenie n, głos, głosiciel, głosicielka, głośnik, głośność
przym. głośny, głośnikowy, ogłoszeniowy
przym. głośno
czas. wygłaszać, wygłosić, zgłaszać, zgłosić, rozgłaszać, rozgłosić, odgłaszać, odgłosić, nagłaszać, nagłosić, podgłaśniać, podgłośnić
przysł. głośno
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „głosić” w: SJP.pl.
  2. Maciej Łuczak, Rejs, czyli szczególnie nie chodzę na filmy polskie, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.