adept

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: Adept

adept (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈadɛpt], AS[adept] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba, która się kształci, szczególnie osoba zdobywająca wiedzę praktyczną
(1.2) zwolennik jakiejś idei, doktryny
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Młodzi adepci sztuki barmańskiej pobierali nauki od mistrza.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska adeptka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. adeptusten, kto coś osiągnął[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Markowski, Radosław Pawelec, Kieszonkowy słownik wyrazów obcych, Langenscheidt, Warszawa 2007, ISBN 9788374763387, s. 4.

adept (język angielski)[edytuj]

wymowa:
bryt., amer., przymiotnik : IPA/əˈdɛpt/ lub /ˈæd.ɛpt/, SAMPA/@"dEpt/ lub /"{d.Ept/
bryt., amer., rzeczownik : IPA/ˈæd.ɛpt/ lub /ædˈɛpt/, SAMPA/"{d.Ept/ lub /{d"Ept/
wymowa amerykańska?/i
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) biegły

rzeczownik

(2.1) ekspert, ekspertka
(2.2) mistrz, mistrzyni
(2.3) praw. biegły
(2.4) adept
odmiana:
przykłady:
składnia:
(1.1) adept in/at sthbiegły w czymś
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przysł. adeptly
rzecz. adeptness
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

adept (esperanto (morfem))[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) adept
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. adepto
czas. adeptigi
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1909 (Unua Oficiala Aldono al Universala Vortaro).
źródła:

adept (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) adept[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
forma żeńska adeptka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 2.