doktryna

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

doktryna (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[dɔkˈtrɨ̃na], AS[doktrna], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) podstawowe założenia i twierdzenia jakiejś dziedziny wiedzy lub ideologii
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Fundamentem, na którym ma się oprzeć jedność myślenia socjalistycznego społeczeństwa radzieckiego ma być doktryna marksizmu-leninizmu.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) klasyczna / oficjalna doktryna • doktryna ekonomiczna / marksistowska / polityczna / obronna / wojenna / religijna / katolicka / teologiczna / ewangelicznaDoktryna Breżniewa / doktryna ograniczonej suwerennościDoktryna Monroe'aDoktryna Trumana / doktryna powstrzymywania
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. doktrynerstwo n, doktryner m, doktrynerka ż
przym. doktrynalny, doktrynerski
przysł. doktrynalnie, doktrynersko
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. doctrina[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Hasło „doktryna” w: SJP.pl.
  1. Władysław Bieńkowski: Socjalizm po 60 latach, Instytut Literacki, 1978, str. 37
  2. Leksykon religioznawczy, Wydawnictwo Współczesne, Warszawa 1998, s. 61.