Winicjusz

Winicjusz (język polski)

wymowa:

IPA: [vʲĩˈɲiʦ̑ʲjuʃ], AS: [vʹĩńicʹi ̯uš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Winicjusz w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Winicjusz	Winicjuszowie
dopełniacz	Winicjusza	Winicjuszów
celownik	Winicjuszowi	Winicjuszom
biernik	Winicjusza	Winicjuszów
narzędnik	Winicjuszem	Winicjuszami
miejscownik	Winicjuszu	Winicjuszach
wołacz	Winicjuszu	Winicjuszowie

przykłady:

(1.1) Przeklęta niech będzie chwila, w której Winicjusz wszedł w nasz dom!

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Winicjusz • brat / kuzyn / wujek / dziadek Winicjusz • mężczyzna imieniem (o imieniu) Winicjusz • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Winicjusz • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Winicjusz • otrzymać / dostać / przybrać imię Winicjusz • dzień imienin / imieniny Winicjusza

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Winicjuszek m

przym. Winicjuszowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. Vinicius < łac. vinum → wino

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Vinicius
• hiszpański: (1.1) Vinicio m
• włoski: (1.1) Vinicio m

źródła: