Wincencja

Wincencja (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) imię żeńskie; zob. też Wincencja w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Wincencja	Wincencje
dopełniacz	Wincencji	Wincencji
celownik	Wincencji	Wincencjom
biernik	Wincencję	Wincencje
narzędnik	Wincencją	Wincencjami
miejscownik	Wincencji	Wincencjach
wołacz	Wincencjo	Wincencje

przykłady:

(1.1) Zawieźliśmy cioci Wincencji trochę makówek.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pani Wincencja • siostra / kuzynka / ciocia / babcia Wincencja • kobieta imieniem (o imieniu) Wincencja • święta / błogosławiona Wincencja • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Wincencja • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Wincencja • otrzymać / dostać / przybrać imię Wincencja • dzień imienin / imieniny Wincencji • na Wincencję (o dniu)

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Wincenta ż, Wincenty mos, Wincentyna ż, Wincenciusz mos, Wincentyn mos, Wincentia ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Vincentia

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• baskijski: (1.1) Vicenta
• francuski: (1.1) Vincente ż
• łaciński: (1.1) Vincentia ż
• rosyjski: (1.1) Викенция ż (Vikenciâ)
• włoski: (1.1) Vicenta ż, Vincenza ż

źródła: