notoryczny

notoryczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌnɔtɔˈrɨʧ̑nɨ], AS: [notoryčny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pejor. powszechnie znany

(1.2) nieustanny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	notoryczny		notoryczna	notoryczne	notoryczni	notoryczne
dopełniacz	notorycznego		notorycznej	notorycznego	notorycznych
celownik	notorycznemu		notorycznej	notorycznemu	notorycznym
biernik	notorycznego	notoryczny	notoryczną	notoryczne	notorycznych	notoryczne
narzędnik	notorycznym		notoryczną	notorycznym	notorycznymi
miejscownik	notorycznym		notorycznej	notorycznym	notorycznych
wołacz	notoryczny		notoryczna	notoryczne	notoryczni	notoryczne

przykłady:

(1.1) Notoryczny złodziej został zarejestrowany przez kamerę.

(1.2) Ilekroć rozmawiam z Sylwestrem, wiem, że nie mogę mu zaufać, gdyż jest on notorycznym kłamcą.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) osławiony

(1.2) stały, ciągły, systematyczny, permanentny

antonimy:

(1.1) nieznany

(1.2) niestały, niesystematyczny, okazjonalny, sporadyczny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przysł. notorycznie

rzecz. notoryczność ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) famous; (1.2) chronic, compulsive, regular
• czeski: (1.1) notorický; (1.2) notorický
• francuski: (1.1) notoire
• hiszpański: (1.1) notorio; (1.2) reincidente, compulsivo
• słowacki: (1.1) notorický; (1.2) notorický

źródła: