sporadyczny

sporadyczny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌspɔraˈdɨt͡ʃnɨ], AS: [sporadyčny], zjawiska fonetyczne: akc. pob. ^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pojawiający się lub występujący rzadko, od czasu do czasu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	sporadyczny		sporadyczna	sporadyczne	sporadyczni	sporadyczne
dopełniacz	sporadycznego		sporadycznej	sporadycznego	sporadycznych
celownik	sporadycznemu		sporadycznej	sporadycznemu	sporadycznym
biernik	sporadycznego	sporadyczny	sporadyczną	sporadyczne	sporadycznych	sporadyczne
narzędnik	sporadycznym		sporadyczną	sporadycznym	sporadycznymi
miejscownik	sporadycznym		sporadycznej	sporadycznym	sporadycznych
wołacz	sporadyczny		sporadyczna	sporadyczne	sporadyczni	sporadyczne

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) sporadyczne opady śniegu

synonimy:

(1.1) rzadki

antonimy:

(1.1) notoryczny

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sporadyczność

przysł. sporadycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) franc. sporadique

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) kohëpaskohshëm
• angielski: (1.1) sporadic, occasional, intermittent
• bułgarski: (1.1) спорадичен
• duński: (1.1) sporadisk
• hiszpański: (1.1) esporádico, ocasional, intermitente
• interlingua: (1.1) sporadic
• kataloński: (1.1) ocasional
• niemiecki: (1.1) sporadisch
• norweski (bokmål): (1.1) sporadisk
• norweski (nynorsk): (1.1) sporadisk
• nowogrecki: (1.1) σποραδικός, αραιός
• rosyjski: (1.1) споради́ческий
• słowacki: (1.1) sporadický
• szkocki: (1.1) antrin
• szwedzki: (1.1) sporadisk
• ukraiński: (1.1) споради́чний

źródła: