wyprzedaż

wyprzedaż (język polski)

wymowa:

IPA: [vɨˈpʃɛdaʃ], AS: [vypšedaš], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• wygł.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) hand. sprzedaż towaru, zazwyczaj po obniżonych cenach, w celu pozbycia się go, najczęściej pod koniec sezonu lub w ramach likwidacji sklepu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wyprzedaż	wyprzedaże
dopełniacz	wyprzedaży	wyprzedaży
celownik	wyprzedaży	wyprzedażom
biernik	wyprzedaż	wyprzedaże
narzędnik	wyprzedażą	wyprzedażami
miejscownik	wyprzedaży	wyprzedażach
wołacz	wyprzedaży	wyprzedaże

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) wyprzedaż posezonowa • dostać / kupić coś na wyprzedaży • wiosenna / letnia / jesienna / zimowa wyprzedaż

synonimy:

(1.1) wysprzedaż

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wyprzedanie n, wyprzedawanie n, wysprzedaż ż, sprzedawanie n, sprzedanie n, sprzedawca m, sprzedawczyni ż, sprzedawczyk m

czas. wyprzedawać ndk., wyprzedać dk., sprzedawać ndk., sprzedać dk.

przym. wyprzedażowy, sprzedażowy, sprzedajny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. wyprzedać < st.pol. przedać

uwagi:

(1.1) podobna forma „wysprzedaż” jest oceniana zdecydowanie negatywnie, choć pojawia się w języku potocznym.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) sale
• baskijski: (1.1) merkealdi, beherapenak lm
• czeski: (1.1) výprodej m
• duński: (1.1) udsalg n
• fiński: (1.1) alennusmyynti
• hiszpański: (1.1) liquidación ż, rebajas ż lm
• niemiecki: (1.1) Ausverkauf m
• norweski (bokmål): (1.1) salg n
• nowogrecki: (1.1) ξεπούλημα n
• rosyjski: (1.1) распродажа ż
• szwedzki: (1.1) rea w
• włoski: (1.1) realizzo m, svendita ż; liquidazione ż

źródła: