rea
Przejdź do nawigacji
Przejdź do wyszukiwania
rea (język łaciński)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- odmiana:
- (1) re|a, ~ae (deklinacja I)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rea reae dopełniacz reae reārum celownik reae reīs biernik ream reās ablatyw reā reīs wołacz rea reae
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 569.
rea (język szwedzki)[edytuj]
- wymowa:
- (1.1) [²r'e:a]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
czasownik
- (2.1) wyprzedawać (po obniżonej cenie)[2]
- odmiana:
- (1.1) en rea, rean, reor, reorna
- (2.1) att rea, rear, reade, reat, rea!
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 381.
- ↑ Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 891.