wiosenny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

wiosenny (język polski)[edytuj]

wiosenne (1.1) kwiaty
wymowa:
IPA: [vʲjɔˈsɛ̃nːɨ], AS: [vʹi ̯osẽ•ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• gemin.• i → j 
​?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) mający związek z wiosną, dotyczący wiosny, mający miejsce wiosną
odmiana:
(1.1)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikwiosennywiosennawiosennewiosenniwiosenne
dopełniaczwiosennegowiosennejwiosennegowiosennych
celownikwiosennemuwiosennejwiosennemuwiosennym
biernikwiosennegowiosennywiosennąwiosennewiosennychwiosenne
narzędnikwiosennymwiosennąwiosennymwiosennymi
miejscownikwiosennymwiosennejwiosennymwiosennych
wołaczwiosennywiosennawiosennewiosenniwiosenne
 nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) Obudziło nas wiosenne słońce.
składnia:
kolokacje:
(1.1) okres wiosenny • wiosenny deszcz • wiosenna burza / ulewa • wiosenne słońce • wiosenne kwiaty / roztopy
synonimy:
antonimy:
(1.1) jesienny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. wiosna ż, wiosenka ż, wiosenność ż
przysł. wiosennie, wiosną
przym. wczesnowiosenny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. wiosna + -ny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=wiosenny&oldid=8287434”