Marcha

Marcha (język polski)

Marcha (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) geogr. hydrol. rzeka w Rosji, w Jakucji; lewy dopływ Wiluja; zob. też Marcha w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Marcha	Marchy
dopełniacz	Marchy	March
celownik	Marsze	Marchom
biernik	Marchę	Marchy
narzędnik	Marchą	Marchami
miejscownik	Marsze	Marchach
wołacz	Marcho	Marchy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Marchy • nad Marchą • Marcha wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Marchy • pływać / płynąć Marchą

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) rzeka

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) Марха
• czeski: (1.1) Marcha
• francuski: (1.1) Markha
• litewski: (1.1) Marcha
• niemiecki: (1.1) Marcha
• rosyjski: (1.1) Марха ż
• ukraiński: (1.1) Марха ż
• włoski: (1.1) Marcha

źródła: