Korczyk

Korczyk (język polski)

Korczyk (1.1) w Korcu

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. hydrol. rzeka na Ukrainie, lewy dopływ Słuczy; zob. też Korczyk (rzeka) w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Korczyk	Korczyki
dopełniacz	Korczyka	Korczyków
celownik	Korczykowi	Korczykom
biernik	Korczyk	Korczyki
narzędnik	Korczykiem	Korczykami
miejscownik	Korczyku	Korczykach
wołacz	Korczyku	Korczyki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Korczyka • nad Korczykiem • Korczyk wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Korczyka • pływać / płynąć Korczykiem

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• rosyjski: (1.1) Корчик
• ukraiński: (1.1) Корчик

źródła: