Kasander

Kasander (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Kasander w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: Kasandra

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	Kasander	Kasandrowie
dopełniacz	Kasandra	Kasandrów
celownik	Kasandrowi	Kasandrom
biernik	Kasandra	Kasandrów
narzędnik	Kasandrem	Kasandrami
miejscownik	Kasandrze	Kasandrach
wołacz	Kasandrze	Kasandrowie

przykłady:

(1.1) Mam na imię Kasander i pracuję w Salonikach.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pan Kasander • brat / kuzyn / wujek / dziadek Kasander • mężczyzna imieniem (o imieniu) Kasander • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Kasander • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Kasander • otrzymać / dostać / przybrać imię Kasander • dzień imienin / imieniny Kasandra

synonimy:

(1.1) war. Kassander

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kasandra ż

forma żeńska Kasandra ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. Cassander < gr. Κάσσανδρος (Kássandros)

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Imiona

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Cassander
• łaciński: (1.1) Cassander m
• starogrecki: (1.1) Κάσσανδρος m
• włoski: (1.1) Cassandro m

źródła: