kałakutas
kałakutas (język polski)
[edytuj]- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy lub męskozwierzęcy
- (1.1) sł. kres. pogard. policjant lub żandarm litewski z okresu II wojny światowej
- (1.2) sł. kres. pogard. o osobie narodowości litewskiej
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kałakutas kałakutasy dopełniacz kałakutasa kałakutasów celownik kałakutasowi kałakutasom biernik kałakutasa kałakutasów / kałakutasy narzędnik kałakutasem kałakutasami miejscownik kałakutasie kałakutasach wołacz kałakutasie kałakutasy
- przykłady:
- (1.1) Na ulicy zatrzymał mnie barwnie umundurowany kałakutas.
- (1.2) Litewski klecha zachował się jak typowy kałakutas.[1]
- składnia:
- synonimy:
- (1.2) Litwin
- antonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) W okupowanym po 1939 r. Wilnie policjanci litewscy byli umundurowani w granatowe mundury z czerwonymi wypustkami i złotymi kitami w czapce. Pochodzące z języka litewskiego określenie „kałakutas” (indor, indyk) nawiązywało do ich wyglądu. Epitet ten nacechowany był wysoce negatywnie z powodu znaczenia wyrazu oraz jego brzmienia i skojarzeń fonetycznych.
- tłumaczenia:
- źródła: