־יק

־יק (jidysz)

transliteracja:

YIVO: -ik; polska: -ik

wymowa:

IPA: /ik/; IPA: [ɪk]

znaczenia:

przyrostek

(1.1) … tworzący przymiotniki i pochodzące od nich przysłówki -owy, -ny, -ski

(1.2) … tworzący zdrobnienia od imion męskich -ek, -ik

odmiana:

(1.2) lp נאָמ ־יק, פּאָס ־יקס, ד ־יקן / ־יק, אַ ־יקן / ־יק ‖ lm —

przykłady:

(1.1) הונגער – הונגעריק → głód – głodny

(1.1) שולד – שולדיק → wina – winny

(1.1) ברוד – ברודיק → brud – brudny

(1.1) אַרום – אַרומיק → dookoła – otaczający, okoliczny

(1.1) אָפּהענגען – אָפּהענגיק → zależeć – zależny

(1.1) אָן + סוף – אָנסופֿיק → bez + koniec – bez końca, bezkresny, nieskończony

(1.1) רו – רויִק → spokój – spokojny

(1.2) שמואל – שמוליק → Samuel, Szmuel – Szmulik

(1.2) ישׂראל – ייִסראָליק → Izrael, Jisroel – Jisrolik, Srulik

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) śwn. -ic (t. śwn. -ec), por. niem. -ig

(1.2) pol. -ik, białor. -ік

uwagi:

(1.1) po samogłoskach i dyftongach pisane ־יִק

(1.1) zobacz też: ־יק • ־דיק • ־עדיק • ־עוודיק • ־ש • ־יש • ־לעך

(1.2) zobacz też: ־טשע • ־יק • ־קאָ • ־קע • ־ל • ־עלע

zobacz słowa kończące się na „־יק”

źródła: