адзін

адзін (język białoruski)

transliteracja:

adzìn

wymowa:

IPA: /aˈd͡zʲin̪/

​

znaczenia:

liczebnik główny

(1.1) jeden

zaimek

(2.1) sam, (jeden)

(2.2) pewien, jakiś

przymiotnik

(3.1) samotny

odmiana:

(1-3) m адзін, ż адна, n адно; lm адны

przykłady:

(1.1) З-за грыпу на заняткі прыйшоў толькі адзін вучань. → Z powodu grypy na zajęcia przyszedł tylko jeden uczeń.

(1.1) Полацк – адзін са старажытных гарадоў на тэрыторыі ўсходняй Еўропы. → Połock to jedno z najstarszych miast na terytorium Europy wschodniej.

(2.1) Ён заўсёды адзін спраўляецца з праблемамі. → On zawsze sam radzi sobie z problemami.

(2.2) Калісьці адзін чалавек хацеў купіць бегемота. → Kiedyś pewien człowiek chciał kupić sobie hipopotama.

(3.1) Ён ішоў адзін-адзінокі. → On szedł samotny.

składnia:

kolokacje:

(1.1) адным словам • адна дарога → jedno wyjście • адным вухам чуць

synonimy:

(2.2) нейкі

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. адзінства n, адзінка ż, адзінота ż

przym. адзіны, адзінокі

związki frazeologiczne:

адзін другога варты → wart jeden drugiego

адзін на адзін

адзін пад адзін

адзін перад адным

адзін у адзін

стаяць адной нагой у магіле

усе як адзін

на адной назе

etymologia:

prasł. *(j)edinъ < praindoeur. *óynos

uwagi:

zobacz też: Indeks:Białoruski - Liczebniki • адзін • два • тры • чатыры • пяць • шэсць • сем • восем • дзевяць • дзесяць

źródła: