radzić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

radzić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈraʥ̑iʨ̑], AS[raʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) udzielać komuś rady
(1.2) wspólnie zastanawiać się, jak postąpić, jak coś załatwić[1]
(1.3) przest. szukać sposobu, rady[1]

czasownik zwrotny niedokonany radzić się

(2.1) zwracać się do kogoś o poradę, zasięgać czyjejś rady, opinii

czasownik zwrotny niedokonany radzić sobie

(3.1) na bieżąco pokonywać trudności
odmiana:
(1.1-3) koniugacja VIa
(2.1) koniugacja VIa
(3.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Radziłem mu, by zmienił wystrój domu.
(2.1) Jest mało samodzielny jak na dorosłego faceta. Ciągle się wszystkich radzi w każdej najmniejszej sprawie.
(3.1) Anka świetnie sobie radzi na nowym stanowisku.
składnia:
(1.1) radzić + B. (co) + C. (komu)
kolokacje:
synonimy:
(1.1) doradzać, sugerować
(2.1) konsultować się
(3.1) dawać sobie radę
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. doradczyni ż, radna ż, radzenie n, radźca mos, rada ż, radca mos, doradca mos, radny mos, porada ż
czas. doradzić dk., odradzić dk., poradzić dk.
przym. radziecki, radcowski
związki frazeologiczne:
długo radź, prędko czyń
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „radzić” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.