Kubań
Kubań (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub żeński, nazwa własna
- (1.1) geogr. hydrol. rzeka w Rosji, w zachodniej części Przedkaukazia[1]; zob. też Kubań w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) lub
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Kubań Kubanie dopełniacz Kubania[2][3] Kubani
Kubaniówcelownik Kubaniowi Kubaniom biernik Kubań Kubanie narzędnik Kubaniem Kubaniami miejscownik Kubaniu Kubaniach wołacz Kubaniu Kubanie przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Kubań Kubanie dopełniacz Kubani Kubani celownik Kubani Kubaniom biernik Kubań Kubanie narzędnik Kubanią Kubaniami miejscownik Kubani Kubaniach wołacz Kubani Kubanie
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) źródło / bieg / koryto / (prawy / lewy) dopływ / ramię / dorzecze / dolina / wody / nurt / płycizna / zakręt / zakole / brzeg / dno / odnoga / ujście / głębokość / szerokość Kubania • nad Kubaniem • Kubań wypływa / płynie / wije się / meandruje / kieruje się / niesie wody / przybiera / wylewa / zatapia / opada / nawadnia / odwadnia / wysycha / przepływa / opływa / dopływa / wpływa • na prawym / na lewym brzegu / u źródeł / u ujścia Kubania • pływać / płynąć Kubaniem
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) rzeka
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Kuban
- bułgarski: (1.1) Кубан
- czeski: (1.1) Kubáň
- francuski: (1.1) Kouban
- niemiecki: (1.1) Kuban
- rosyjski: (1.1) Кубань ż
- słowacki: (1.1) Kubáň
- ukraiński: (1.1) Кубань
- źródła:
- ↑ Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. 233.
- ↑ Lech Ratajski, Janina Szewczyk, Przemysław Zwoliński, Polskie nazewnictwo geograficzne świata, PWN, Warszawa 1959, s. 191.
- ↑ Hasło „Kubań” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.